fractalart.gr

Πότε μια πόλη είναι όμορφη και πότε άσχημη; Ποιες σταθερές ή μεταβλητές το ορίζουν; Κι αν οι πόλεις είναι οι άνθρωποί τους, τι σημαίνει το ένα ή το άλλο για τους κατοίκους τους; Σκέφτομαι αυτά ξεφυλλίζοντας το βιβλίο του Νίκου Βατόπουλου και τον φαντάζομαι να περιδιαβαίνει τους δρόμους της Πάτρας, των Τρικάλων ή της Φλώρινας, με το σακίδιό του περασμένο στον ώμο, τη φωτογραφική μηχανή του στα χέρια – άοκνος περιηγητής στη χώρα του. Τι προσπαθεί να δει, άραγε; Την Ελλάδα όπως την πρωτοαντίκρισε ως παιδί από την πίσω θέση του αυτοκινήτου του πατέρα του; Ο Νίκος στρέφει τον φακό του σε δρόμους και πλατείες, σε ετοιμόρροπα σπίτια, εγκαταλελειμμένα εργοστάσια και χορταριασμένες αυλές. Ένα παλιό καφενείο, ένα μπρούντζινο ρόπτρο, ένα πληγωμένο ακροκέραμο γίνονται αφορμή για μια συναρπαστική αφήγηση, όπου το αρχιτεκτονικό απόθεμα της χώρας συνδιαλέγεται με τη συχνά κάκιστη οικιστική εξέλιξη, η αστική αναγέννηση του Μεσοπολέμου με τα εγκλήματα της αντιπαροχής.
Μέσα από αυτή τη συνάντηση με το πρωτογενές, το ωραίο και το άσχημο γίνονται αντιληπτά ως βίωμα. Δεν έχει σημασία αν οι πόλεις είναι όμορφες ή όχι. Τα στερεότυπα ραγίζουν. Αλλού πέφτει το βάρος: στην ανάκληση, στην επανασύνδεση, στην ερμηνεία. Ο Νίκος μάς δείχνει την ομορφιά των ελληνικών πόλεων χωρίς να την αποθεώνει· δεν φτιάχνει εικονοστάσι. Καταγράφει την ασχήμια τους, χωρίς να την ειρωνεύεται, αλλά προσπαθώντας να την κατανοήσει. Βάζει τρυφερά το χέρι του πάνω στα σημάδια τους – από τον χρόνο ή τους ανθρώπους. «Καύσιμο» στο ταξίδι του είναι η αγάπη του γι’ αυτόν τον τόπο.

thebook.gr

istoria.gr

bookpress.gr

efsyn.gr

diastixo.gr

avgi.gr

Άρθρο

Συνέντευξη

magnesianews.gr

Συνέντευξη

Συνέντευξη

artcoremagazine.gr